Psychoterapia par w nurcie psychodynamicznym
Terapia par jest obecnie jedną z wielu form pomocy terapeutycznej – żyjąc praktycznie nieustannie w relacjach z innymi ludźmi gdzie indziej tak wyraźnie dostrzec można trudności prowokujące do refleksji nad sobą, jak nie w nieodłącznym elemencie życia człowieka.
Moment w którym dwoje związanych ze sobą ludzi decyduje się podjąć pracę nad związkiem nie należy do łatwych, niemniej jednak jest bardzo istotnym wskaźnikiem potrzeby i zaangażowania, jest pierwszym krokiem do poprawy swojego życia.
Psychodynamiczna praca polega na pracy nad nieświadomymi elementami wprowadzanymi w relacje przez każdego z partnerów. Nawet jeśli przyczyną zgłoszenia jest realny kryzys, właściwy powód może okazać się zupełnie odmienny. Problemy w relacji są zazwyczaj wyłącznie objawem problematyki jednej, drugiej osoby i ich wzajemnego ścierania się. To co nieświadome ma ogromny wpływ na funkcjonowanie w relacjach, rozpoznanie tych motywów daje zrozumienie i możliwość zmiany. Praca może skupić się na relacji, ale głównym celem jest rozpoznanie przyczyny dysfunkcji; tak naprawdę to zmiana każdego partnera z osobna przyniesie za sobą zmianę we wspólnej relacji.
Terapeuta zajmuje miejsce zaproszony do relacji i dzieli się tym co jest niewidoczne dla samych partnerów – nie jest świadome dla samych nas a co dopiero jawne w relacji. Tym samym praca psychodynamiczna w przypadku par wymaga ogromnego poczucia bezpieczeństwa i zaufania wobec partnera, gdyż opiera się na odkrywaniu trudnych, nieznanych elementów psychiki, co indywidualnie, a co dopiero w przypadku obecności drugiej osoby, jest nader delikatne.
Jednocześnie nigdy nie ma pewności co tak naprawdę przyprowadza do gabinetu, jakie są nieświadome motywy – mianowicie psychoterapia par nie zawsze poprowadzi do naprawy jakości związku, czasem jest po prostu drogą do zakończenia relacji we wspólnym zrozumieniu. Świadomość tego nie będzie powodować stawiania nierealnych oczekiwań wobec terapii i obciążania świata i terapeuty odpowiedzialnością.
Technicznie trudno ustalić sztywny schemat terapii par, jest to tak indywidualna kwestia że jakakolwiek próba uogólnienia pociągałaby za sobą utratę uważności na wyjątkowość każdego procesu. Samo rozpoznanie, diagnoza i ustalenie oczekiwań co do pracy terapeutycznej może już wskazać czy ten rodzaj terapii jest właściwy. Zadaniem terapeuty jest ocena wszystkich istotnych komponentów, żeby w całym procesie zadbać przede wszystkim o każdą osobę z osobna. W toku terapii może okazać się użyteczne zmienić formę pracy na indywidualną. Ramy również pozostają do ustalenia, w zależności od rozpoznanych potrzeb – częstotliwość spotkań jest indywidualna, chociaż w tym przypadku regularność zapewnia płynność pracy terapeutycznej. Forma polega na rozmowie w której terapeuta staje się elementem relacji i ma możliwość jej obserwacji i analizy. Celem zgłaszanym przez partnerów zazwyczaj jest realna ulga i poprawa objawowa, rozwiązanie bieżącego konfliktu; dla terapeuty psychodynamicznego – głęboka praca nad trwałym zmianami, żeby przyszłe konflikty nie wyrażały się z taką mocą – aby partnerzy byli w stanie sami się z nimi uporać. W optymalnych warunkach powinniśmy być przystosowani do przezwyciężenia trudności i korzystania z osobistych zasobów i sieci wsparcia – jednym z zadań terapii jest również przywrócenie takiego stanu rzeczy.
Cokolwiek powoduje w człowieku refleksje nad swoim życiem i indywidualnie pojmowanym zadowoleniem z niego, jest sygnałem że nie należy tego zostawić, ale podjąć pracę nad zmianą. Na przykład podjąć terapię.
Psychoterapeuta certyfikowany Aleksandra Tyszka